باور اشتباه 1: متخصص ارتودنسی دقیقاً مانند دندانپزشک خانوادگی است

واقعیت این است که هدف مشترک متخصص ارتودنسی و دندانپزشک کمک به بیماران برای حفظ سلامتی مادام‌العمر دهان و دندان‌ها است؛ اما هر یک از این متخصصین روش کاملاً متفاوتی را برای رسیدن به این هدف مهم در پیش می‌گیرد. ارتودنتیست با ردیف و مرتب کردن دندان‌ها به ارتقاء سلامت دندان‌ها کمک می‌کند. متخصص ارتودنسی برای مرتب کردن دندان‌ها به اصلاح اختلال‌ها و عارضه‌هایی مانند شلوغی و به‌هم‌فشردگی دندان‌ها، مشکلات بایت و حتی اختلال‌های گفتاری می‌پردازد. حال آن که دندانپزشک به درمان و پیشگیری از مشکلات دهان و دندان می‌پردازد. جرم‌گیری و درمان بیماری‌های لثه و پوسیدگی دندان از جمله روش‌هایی است که دندانپزشک از آن‌ها برای ارتقاء بهداشت دهان و دندان بهره می‌گیرد.

بیشتر بخوانید :

• ارتودنسی بزرگسالان
• ارتودنسی سریع

بارو اشتباه 2: ارتودنسی مخصوص کودکان است

واقعیت این است که اکثر بیماران ارتودنسی را کودکان و نوجوانان تشکیل می‌دهند. بااین حال تعداد بزرگسالانی که تمایل به ارتودنسی دارند، نیز رو به افزایش است. ازآنجایی که کج و نامرتب شدن دندان‌ها علل بسیاری دارد، درمان بی‌نظمی دندان‌ها مختص سن خاصی نیست.

باور اشتباه 3: قبل از درآمدن تمام دندان‌های دائمی لازم نیست که به متخصص ارتودنسی مراجعه کرد

واقعیت این است که متخصصین توصیه می‌کنند که ارزیابی اولیه ارتودنسی در 7 سالگی انجام شود. به این ترتیب متخصص ارتودنسی فرصت دارد تا مشکلات را در سنین پایین و زمانی که فک هنوز در حال رشد است و دندان‌های دائمی هنوز شکل نگرفته است، اصلاح کند.

منبع : مجله ارتودنسی دندان